In zijn Noord-Hollandse dorpje voelde Bas van Klompenburg zich anders. In de Almeerse theaterwereld was echter iedereen anders, dus voelde hij zich gelijk gewaardeerd en daarmee ‘thuis’. Maar hoe houd je dat zo? Deventerpad: wereldberoemd in Almere Ik wilde een opleiding doen op het gebied van theater: iets met op het podium staan en optreden,....
Dit verhaal lezenVanuit Apeldoorn rijd ik bij Nijkerk de N301 op, en wanneer ik even later de brug gepasseerd ben, ligt de polder voor me open. Groen, weids, fris. Ik draai de weg af naar rechts, en daarna met een grote bocht naar links, het bos in. Nou ja … bos, de bomen zijn nog jong! Toch...
Dit verhaal lezenGearmd schuifelden ze, als in slow motion, naar de ronde tafel bij de grote, glazen pui. Hij ondersteunde haar, terwijl zij aan haar linkerzijde steun vond op een fraai gesneden, zwarte wandelstok. Aangekomen bij de tafel liet hij haar voorzichtig los. Ze leunde nog iets steviger op haar wandelstok, terwijl hij een stoel naar achteren...
Dit verhaal lezenIk ben Duitse en al 18 jaar getrouwd met een hele lieve, leuke, Nederlandse man. Ruim acht jaar geleden verhuisden we dus naar opa en oma in Nederland. Daarvoor deden we eerst opbouwwerk in Engeland en bouwden vervolgens een school in Gambia. Hier vond mijn man werk in Amsterdam en ik in Almere, als organisator...
Dit verhaal lezenDaar zaten we dan, die eerste avond in Almere, op de bank tussen de nog onuitgepakte dozen. Het was stil in huis, onze dochters logeerden bij opa en oma en ook buiten was het doodstil. Wij als bewoners van het centrum van Amsterdam waren dat wel anders gewend. Hier geen trams die over de brug...
Dit verhaal lezenIn Stedenwijk wilde Joop een paleisje inrichten voor zijn Roemeense liefde Anna. Hoe zou ze het vinden? En haar twee dochtertjes? Zouden die zomaar bij een Amsterdamse buschauffeur in Almere willen gaan wonen? Inmiddels is Joop met pensioen, de kids de deur uit en luister ik een avond lang naar hun verhalen op de bank...
Dit verhaal lezen