Lieve Almere,
Dankjewel dat je met mij bent opgegroeid.
Dankjewel voor het buitenspelen op grote zandvlaktes.
Dankjewel voor het aanleggen van fietspaden zodat ik naar mijn vrienden kon fietsen.
Dank voor de school waar ik mijn puberteit heb doorgebracht. Deze was lekker vrij en toch heb ik er ook nog wat van opgestoken.
Dankjewel dat ik even aan de andere kant van de brug heb kunnen kijken.
En vooral ook dank dat je me weer met open armen hebt ontvangen.
Dank voor alle fijne plekken waar ik heb mogen wonen.
En wat fijn dat ik wat terug kon doen voor de stad toen ik ging werken. Ik heb met veel leuke mensen aan fijne projecten gewerkt in de stad.
En dankjewel dat ik nu na 40 jaar Almere kan zeggen dat ik redelijk volwassen ben geworden. We gaan gelijk op zeg maar.
Dus dankjewel voor mijn thuis en wie weet wat de toekomst brengt.
Liefs,
Tessa
