Fragment uit Almere mijn Thuis
Daniela
Ik voel me eigenlijk echt helemaal niet thuis in Almere.
We kwamen hier gedwongen, financieel dan.
We kregen ruimte in een wijk die we niet kenden.
Er is twee keer binnen vijf jaar tijd bij ons ingebroken.
Dat je dan terug komt van vakantie in een huis wat op zijn kop staat.
Dat je het spaarpotje van je kind kapot op de grond ziet liggen.
Dat alles overhoop is gehaald.
Dat hoort niet bij een lekker thuis gevoel.
Mijn kind ziet regelmatig politie in de straat.
Kijk mama, kijk!
Bij dat huis, dat huis, dan weer een controle bij die buurman.
Dat is toch niet normaal?
Dat een kind dat moet zien.
Die clichés, die kloppen, denk je dan.
Faith
Meen je dat?
Waar jij woont heb ik mijn eerste huis gekocht.
Ik wist niet dat die dingen daar gebeurde.
Joke
Maar ligt het dan niet aan de wijk waar je zit?
Dat je je dáár niet thuis voelt?
In plaatst van de hele stad?
Daniela
Misschien.
Als buitenlander voelt het eigenlijk wel beter in Almere dan in een andere stad.
Iedereen komt bijna ergens anders vandaan.
Iedereen is een soort nieuwkomer hier.
