“Er zit nog niet genoeg Almere in mij”

Luciana

ROOTS: Brazilië

Ik heb een geschiedenis van verhuizen en aanpassen.
Van Brazilië naar Spanje, van Australië naar Nederland.
Altijd samen met mijn man en dochter.
We zijn daardoor een hecht gezin.
Zij zijn mijn thuis – waar ter wereld we ons ook bevinden.
Veel dingen zijn fijn hier, maar mezelf identificeren met de cultuur, dat doe ik nog niet.
Er zit nog niet genoeg Almere in mij.
Dat heeft meer tijd nodig.
En of die tijd er zal zijn, weet ik niet.
Woorden als nooit, altijd of zeker gebruik ik niet meer.
Je weet niet wat de toekomst brengt.
Er is altijd de kans dat ik vertrek.
Dat geeft vrijheid, maar heeft ook effect op de keuzes die ik maak.
Ik ben verzot op dieren, maar durf er geen in huis te nemen uit angst deze achter te moeten laten.
Of ik in Almere zal blijven, weet ik dus niet.
Behalve als je me met een kat ziet misschien.

 

“There’s still not enough Almere within me”

ROOTS: Brazil

I have a bit of a history of moving home and fitting in.
From Brazil to Spain, then Australia, then the Netherlands.
Always with my husband and our daughter.
It has actually made us a very tight unit.
They are my home, wherever we are.
There are a lot of really nice things here, but I don’t quite identify with the culture.
Not yet.
There’s still not enough Almere within me.
That needs more time.Whether or not there will be enough time, I can’t say.
I don’t use words like ‘never’, ‘always’, or ‘definitely’, any more.
You just don’t know what the future will bring.
There’s always the chance that I’ll leave again.
That gives a feeling of freedom, but does also affect the choices you make.
I really love animals, but don’t dare get a pet in case I would have to leave it behind.
So I really don’t know if I’ll always live here in Almere.
If you ever see me with a cat, well then maybe.