Abassin
ROOTS: Afghanistan
Mijn vader had in Afghanistan hoog aanzien door zijn werk in de politiek.
Maar het was niet veilig voor ons om er te blijven.
Zo kwamen we ineens in een Nederlandse opvang terecht.
Als zevenjarige heb ik mij heel makkelijk aan kunnen passen.
Makkelijker dan mijn vader dat kon.
Toch houd ik grote betrokkenheid.
Zeker omdat ik opgroeide binnen een familie die nog met één been in het thuisland leeft.
Op een gegeven moment overviel mij een gevoel van schaamte.
Omdat mijn familie de kans had gehad om te vertrekken, maar andere families niet.
En omdat ik besefte hoezeer ik het had getroffen.
Ik wilde iets doen, dus ben ik teruggegaan.
Het was een vreemde gewaarwording om na zeventien jaar terug te zijn.
Als expat in eigen land, na een burgeroorlog die daar heeft gewoed.
Mijn oude buurt was ooit groen, nu volgebouwd.
Mijn ouderlijk huis. Vervallen, geplunderd en gevaarlijk.
Ik heb er op een afstand naar staan kijken.
Afghanistan is al eeuwenlang een kruispunt waar allerlei culturen samenkomen.
De diversiteit is er geworteld.
In Nederland is het nieuwer, maar bevat het net zo’n rijkdom.
Net als mijn bicultureel zijn: ik ben Afghaan én Nederlander.
Dat is niet iets tegenstrijdigs, maar juist verrijkend.
“I’m an Afghani and I’m a Dutchman. That’s not at all incompatible, it’s actually enriching”
ROOTS: Afghanistan
My father was a highly esteemed personage in Afghanistan, he worked in political circles.
It just wasn’t safe for us to remain there.
Suddenly we found ourselves in a Dutch shelter.
I was only seven years old so it was easy for me to fit in.
Much easier than it was for my father.
You do stay thoroughly involved though.
Especially when you grow up in a family that still feels very much attached to the homeland.
At a certain point I was overwhelmed with a feeling of shame.
That was because my family was able to leave, and other families were not.
I’d been so lucky.I wanted to do something in return, so I went back.
It was strangely emotional to be back there after seventeen years.
I was ‘expat’ in my own country, after a horrible civil war.
Where I had previously lived, it had been full of greenery, now it was all built up.
My parental home was a ruin, looted and dangerous.
I only looked at it from afar.
Afghanistan has been a melting pot for all types of cultures, for centuries already.
This diversity is deeply rooted.
It’s like it’s all new in the Netherlands, but there is a wealth of culture here too.
Including my own biculturalism.
I’m an Afghani and I’m a Dutchman.
That’s not at all incompatible, it’s actually enriching.
