“Ik heb het talent om me op verschillende plekken thuis te kunnen voelen”

Marietta

ROOTS: Bulgarije

De muziekwereld was en is de wereld waar ik me het fijnst voel.
Voor het conservatorium trok ik vanuit Bulgarije naar Wenen, Oostenrijk.
Daar maakte ik anderhalf jaar muziek.
Vandaaruit trok ik naar Canada voor verdieping.
Ik vond daar ook de liefde.
Toch moest ik de studie daar afbreken.
Ik trok samen met mijn vriend naar Nederland.
Hier kon ik de muzikale reis afmaken.
En vond ik in Almere mijn thuis.

Maar thuiskomen is een rekbaar begrip.
In Oostenrijk, Wenen, was ik een tijd lang een vreemdeling.
In Canada en in Nederland ook.
Ik heb het talent om me op verschillende plekken thuis te kunnen voelen.
Een thuis-gevoel bouw ik overal wel weer op.

Toch zijn er ankers of rode draden die ik vanuit Bulgarije nog steeds meedraag.
Mijn grootvader is daar een belangrijke speler in geweest.
De veerkracht in mij, bijvoorbeeld.
Om niet naïef te zijn en te zeggen dat het komt zoals het komt.
Maar juist om uitdagingen of donkere tijden om te kunnen zetten.
Deze niet weg te duwen.

Samen eten is in de Bulgaarse cultuur erg van belang.
Iets dat je samen deelt, waarvoor je moeite doet om het te maken.
Het is vrijwel altijd zo dat ik iets te eten meegeef als iemand mijnhuis verlaat.
Dat is misschien een basaal voorbeeld, maar kan wel een verschil maken.
Eten draait niet alleen om ‘in leven blijven’, maar ook voor ‘leven’ in het algemeen.

Toch baart het me zorgen dat er een vorm van vervreemding in onze samenleving ontstaat.
Maar ik hoop dat ik mij vergis. Zoals mijn grootvader zou zeggen:
“Geef nooit op. Kijk vooruit!”

 

“I have the ability to feel at home in all sorts of different places”

ROOTS: Bulgaria

The world of music was (and still is) the place I feel at my best.
I moved from Bulgaria to Vienna, in Austria, for the Academy of Music, the Conservatoire.
I made music there for eighteen months.I left there for Canada and more intensive study.
I also found love there.Then I had to stop my studies there.
I came to the Netherlands with my partner.
I was able to continue my musical studies here.
I also found my home here in Almere.

‘Coming home’ though, it’s an elastic concept.
I was a foreigner for a while, in Austria, in Canada and in the Netherlands too.
I have the ability to feel at home in all sorts of different places.
I can build that feeling of being ‘at home’ again, anywhere.
Yet, there are these anchors, these threads that still keep me attached to Bulgaria.
My grandfather plays an important role in all of that.
In how my own resilience manifests, just for example.
I don’t mean to sound naive, I’m not saying ‘it is as it is’.
I just mean, you can turn those challenges around, those dark times.
They needn’t just be pushed away.

Dining together is very important in Bulgarian culture.
It’s something to be shared, something you’ve worked hard at to make.
It’s a rare occasion that someone leaves my house without a bit of a food parcel.
That’s perhaps a rather basic example of how I am, but something like that can really make a difference.
Food isn’t just about survival, it’s also about life in general.
I do worry though that there is an element of alienation bubbling under in our society.
I do hope I’m wrong.As my grandfather would say:
“Never give up. Look forwards!”