Ria
ROOTS: Nederland
In 1977 kwam ik als één van de eerste 200 inwoners in Almere terecht.
Het bedrijf van mijn man vestigde zich hier toentertijd.
Ik ben geboren en getogen in Rotterdam en zag het pionieren in Almere niet zitten.
Wat had ik nou te zoeken op zo’n zandvlakte?
Maar toen we de nieuwe wijk – en diens huizen – bezochten, was ik om.
We kwamen van een bovenhuis en konden hier een vierkamerwoning krijgen.
Dus dat klagen was gauw voorbij. Al gauw ontstonden nieuwe vriendschappen.
Iedereen voelde zich gelijk aan elkaar. Je begint allemaal op nul.
Er was genoeg te doen om in contact te raken. Het inwonersaantal stond toen nog op 200.
Inmiddels is dat aantal met duizend vermenigvuldigd.
En groeit de stad letterlijk en figuurlijk door.
Toch is er nog een bepaald dorpsgevoel overgebleven in Almere Haven.
Daar wonen we immers nu nog steeds.
Almere kent veel meer diversiteit dan al die jaren terug. Dat doet me goed. En tegelijk doet het me beseffen dat ik misschien wel geluk heb met mijn Nederlandse roots.
Als ik verhalen hoor van mensen die hierheen komen of het nieuws zie…
Dan hebben wij het zo slecht nog niet.
Ons zorgsystem, wet- en regelgeving, infrastructuur, baankansen… en ga zo maar door.
In sociale omgang hebben wij nog wel wat te winnen.
De wereld verhardt.
Ik zou willen dat we wat aardiger naar elkaar worden.
“What am I supposed to do here in this sandpit?”
ROOTS: The Netherlands
I landed in Almere in 1977 as one of the 200 ‘pioneers’.
My husband’s company became established here at the time.
I’m a born and bred Rotterdammer and really wanted nothing to do with being a pioneer.
What am I supposed to do here in this sandpit for goodness sake?!?
Then we saw all the new houses and I saw ours… well, I was sold.
We were leaving a tiny flat, up lots of stairs – here we had a three bed house.
My complaints were soon over.
New friendships were soon forged.
We were all in the same boat, so to speak.
Everyone was starting from scratch.
There was loads to do in order to meet up.
There were 200 of us to start with.
That number has been multiplied by a thousand now.
The city just keeps on growing, literally and figuratively speaking.
And yet, that ‘small town’ feeling has remained in Almere Haven.
We still live there, partly for that reason!
Almere is much more diverse, more multicultural, than it was all those years ago.
I like that.
At the same time, it helps me realise how lucky I am, with my Dutch roots.
When I hear the stories of people coming here, or just watch the news…
We’re well off here, for sure.
Our health system, our laws, the infrastructure, the chance of a job… it just goes on and on.
Social contact could definitely be improved upon, though.
The world around us is a hard one.I could wish we were all a bit nicer to one another.
We can only achieve this together.
