Tuan
ROOTS: Vietnam
Mijn roots hebben zeker een plaats in Almere.
Zo heb ik de bouw van de tempel in Almere mogen leiden.
Het boeddhisme is verweven in de Vietnamese cultuur.
In Nederland vele malen minder.
Eigenlijk vrijwel niet.
Ik verzamelde mensen om me heen die ook het boeddhisme vieren.
Inmiddels komen mensen vanuit heel Nederland naar Almere voor deze tempel.
Ik ben ooit eens terug geweest naar Vietnam.
Als toerist. Dat voelde vreemd. Het maakte me verdrietig.
Waarom hebben ze daar zo veel minder kansen dan in Nederland?
Dat voelt machteloos.
Tegelijk werd ik herinnerd aan hoe warm het daar is.
Letterlijk en figuurlijk.
In Vietnam is er sprake van een ‘wij-cultuur’.
Eerst de groep, de ander.
Daarná pas het eigen belang.
Die mentaliteit probeer ik vast te houden hier.
In Nederland werkt dat andersom, heb ik het idee.
Er heerst een ‘ik-cultuur’.
Eerst ik, dan de rest.
De gemiddelde Nederlander is behoorlijk zakelijk.
“Now, people from all over the Netherlands come to Almere for this temple”
ROOTS: Vietnam
My roots really grew in Almere.
For instance, I was permitted to manage the building of the temple here in Almere.
Buddhism is interwoven with the culture of Vietnam.
In the Netherlands, not so much.
Practically speaking, not at all.
I gathered people around me who also practice Buddhism.
Now, people from all over the Netherlands come to Almere for this temple.
I did return to Vietnam, once.
As a tourist.
That felt really strange.
It made me sad.
Why do people there have so little opportunity, compared to the Netherlands.
I felt powerless.
At the same time, I was reminded of how warm it is there.
Both literally and figuratively speaking.
In Vietnam, there is a definite culture of ‘we’.
First the group, then the others.
Only after that, for oneself.
I do try to hold to that mentality.
I rather think things are the other way around here.
Here, there’s a ‘me’ culture.
Me first, then the rest.
Your average Dutch person is pretty business-like.
